Partida Rol por web

1383. urtean gaude Asturiasko hiri inportanteenean: Oviedo.

Nor bere kabuz sartu da ostatuan. Zintzilik ikusi duzue aspaldian margotu gabeko kartelean "Cantina la Vizcaya" eta buruan poltsikoan zeneramatzaten txanponekin kalkulu bizkor batzuk egin zenituzten atetzarra zeharkatu aurretik.

-Nekeak arintzeko nezkez aurkituko nuke leku egokiagorik -pentsatu zuen Juantxo irribarrea ahoan zabalik.

Sartu eta ikusi ditu orotariko hiritarrak. Gehienak bertakoak baina badira bera bezala bolada baterako baino geratu ez direnak: Bi soldadu (Josemari etaIñigo) sagardo botila bat hustutzen. Ehiztariaren piura duen beste tipo bat, kapa berdea erantsi gabe, pipa batean erretzen ditu belar batzuk.

Ordu pare baten bueltan hiritar gehiago sartu da bai eta kitarra jole bat ere. Musikak eta sagardoak bihotzak berotu ditu eta ezezagunak jada ez dira horren herabe eta barnerakoiak.

Trago batzuk hartu ondoren Juantxok Adiskideak egin nahi ditu orduan mahai batean esertzen da beste pertxona batekin

- Aupa esaten dio juantxok. -Aupa esaten dio besteak. -Ni juantxo nahiz eta ez dut in or ezagutzen oso mozkorra nago eta ez dakit non bizi nahizen jijiji. -Bestea liluraturik juantxori laguntzen dio esanez- Nahi baduzu nire adiskidea izango zara eta hortaz ez duzu inoiz ere bakarrik festaz aterako. -Juantxori, aurpegian sekulako iribarrea agertu zitzaion.- Eskerrik asko. Bide batez... Nola deitzen zara?-Besteak erantzun -Peio deitzen nahiz.- Juantxok,esan -Eta zure ogibidea zein da?. - Ba nire ogibidea soldadua da, erregearen soldadurik hoberentaroko bat nahiz..Momentu hartan juantxo bere aita ere erregearen soldadurik hoberena izan zen bera baztertu arte. Juantxoren expresi facialaren ordez esaten dio- Hara ba ni ere soldadua nahiz baina ez daukat norena izan, lagundu zenidake zure erregeari nik ere zerbitzuak emateko?- Bai noski bihar erregearekin hitzegingo dut ea zuk er lana egin ahal duzun.- Eskerrikasko peio, oraitxe nire etxera joango nahiz oso berandu da eta mozkorreria pasa zait zurekin hitzegiten, bueno bihar arte.-Juatxo atea zeharkatzean pentxatu zuen-Erregeari hurbilduko nahiz eta hil egingo diot nire aitaren omenean 

Josetxok atetik sartu, eta lagun berri bat zegoela ikusita lagun  bati galdetu zion:

-Nor da hor dagoen mutikoa?galdetu zion hitz bazuz Josetxok bere lagun bati. Eta lagun mina horrela erantzun zion:              -Oraintze etorri da, Juantxo deitzen da eta ez dauka etxerik. Kontatu zion bere lagunak. Bapatean Josetxo bere lagunari galdetu zion:-Nola dakizu bere izena eta ez duela etxerik? Orduan laguna esan zion: -Hori dena dakit berak kontatu didalako zu etorri baino lehen. Ere galdetu diot nire adiskidea izatea nahi izan bazuen. Eta Josetxok galdetu zion:-Eta zer esan dizu? Uste dut pertson arraroa dela, zuk zer pentsatzen duzu? Eta laguna erantzun zion:- Berak esan dit nire adiskidea izango zela eta nik esan diot ez dela nirekin inoiz aspertuko. Eta Josetxok galdetu zion tipo arraro hori:-Zuk zertara etorri zara? Lagunak egitera, edo zertara? Iñigorekin eta Jose Marirekin hitz egin behar dut tipo horri buruz.Esan zion Josetxok bere lagunari.Eta bapatean Josetxok alde egin zuen...

Josemari eta Iñigo, herritik buelta bat ematen ari zirela, ezker aldean zegoen taberna batean sartu ziren. Sartu baino lehen, Josetxo tabernatik mozkortuta atera zen. Josemarik esan zion: Aupa Josetxo! Josetxo ez zen bueltatu eta aurrera begira etxera joan zen. Iñigo eta Josemari begiratuz, Josemarik galdetu zion Iñigori: Zer gertatuko zaio Josetxori? Gurekin haserretuta dago ala oso mozkortuta dago? Iñigok begirada batekin Josemariren galdera erantzun zuen.

Hau pasa eta gero, tabernan sartu eta iskina batean zegoen mahai batean eseri ziren. Bertan garagardoa edaten ari zirenean, aspaldiko lagun bat haiekin eseri zen. Hau Peio zen. Peiok Iñigo eta Josemariri Josetxorekin hitz egiten egon zela esan zien. Josemari, kezkatuta zegoenez, Peiori galdetu zion: Zer gertatzen zaio Josetxori? Haserretuta edo zerbait dago norbaitekin? Peiok buruarekin ezetza emanez Josemari eta Iñigori zer gertatu zen kontatu zien: Gaur tipo arraro bat tabernan sartu da eta soldadua zela esan du. Honen izena Juantxo zen eta Josetxorekin hitz egin baino lehen, bere laguna egin naiz bakarrik zegoelako eta inor ezagutzen ez zuelako. 

Josemari Iñigori begiratuz galdetzen dio: Iñigo, zuk Juantxo izeneko soldadu hori ezagutzen al duzu? Nik ez dut inoiz ere ikusi.

Jakin badakizue beste ostatu bat badagoela plazatik gertu eta herriko "neskak" ikusi nahi dituzue ejerzitura itzuli baino lehen. Kapitanak hiru eguneko baimena eman dizue tertzioekin Flandiara joan baino lehen.

Eguzkia sartu da eta lehenengo tragoak hartuta kalean behera zoazte hiru lagunak (Juantxo bere kaxa dabil ere goragalea askatzen edo). Bertso doinuak darabilzkizue ahotan. Nonbait urruneko jaioberri baten negarra aditzen duzue... ez dirudi beste munduko gauza denik.

zuen mozkorraldiak ez du erreparatzen gehiegi umearen intzirietan baina egia da geroz eta fuerteago egiten duela negar eta gauaren ixiltasunean nabarmenago egiten dira; unkitzeraino ia.

kontua da negarraren iturburua parez pare duzuen bi solairuko etxe batetik datorrela.

zer egiten duzue?

Beste lekutik etortzen naiz pausoak eta negarrak entzun eta gero, parez pare mutikoei begiratzen diet baina bizkarra ematen diet inportantzia gutzi emanez. Etzea aurrean daukak, soinuaren iturpuntura begiratzen dut, pauso bat atzera emanez korrikan azten naiz eta jauzi bat emanez paretan dagoen egur bat arrapatzen dut eta ortik etzetik gora joaten naiz bigarren solairuko leihora arte.

Oviedoko kale batetik ibiltzen ari nintzen eta neska baten ohiuak entzun nituen, labana eskutan artua trajediaren lekura abiatu nintzen. Etxe batean ikusita ohiuak etortzen zirela atean jo nuen, minutu bat ondoren ez zidatenez atea ireki, erabaki nuen lehioa apurtzea etxera sartzeko. Sartu eta erabaki nuen lenengo solairura igotzean, neska zauri batekin ikusi nuen eta laguntzera joan nintzen. Laguntzen ari nintzenean bandido bat nire atzetik etorri zen. Labana lapurtu zitzaidan eta hanka zauri txiki bat egin zidan eta etxetik joan zen. Kalera atera nintzen ea norbait ortik pasatzen zen laguntzeko, bi minutu ondoren Jose Mari agertuzen. Jose Mari galdetu zidan ea zergertatu zitzaidan eta historia kontatu nion. Ondoren Jose mariren etxera abiatu ginen zauria garbitzeko.

Bapatean, pertson  lehioa apurtzen ikusi nuen eta bost minutu barru zauri batekin ateratzen. Ni moentu hartan oso mozkorra negoen baina argi ikusi nuen ze pasa zen. pertsona egindako zulotik sartu eta lehenengo solairura igo nintzen. Lehenengo solairuan inor ez zegoen baina bai odol arrastro bat. Arrastoak armairu batera eraman zidan eta armairuaren barruan,Iñigok lagunduko neskatxa zegoen. Neskatxa kontatu zidan,  mutilak laguntzera joan zela baina lapur batek labana kendu eta zauri txiki bat egin ziola. Neska medikuaren etxera eraman nuen zauria garbitzeko eta josteko. Zauria sendatu ondoren etxera eraman nuen. Bere etxa oso handia zen nirea baino askoz handiagoa. Esan zidan bere familia diruduna zela eta lagunduko zidaten egin nuelagatik. Nik eskerrikasko esan eta nire lagunekin buelta joan nintzen. Aurkitzean gertatu zena kontatu eta gure bidea segi genuen.

Iñigo Jose Mariren etxean zauria garbitzen ari zirela, Jose Mari galdetzen dio: Aizu, Iñigo, ba al dakizu nor zen bandidoa? Iñigo zauria sendatzen ari zen eta min aurpegiarekin ezetz esaten dio. Iñigok Jose Mariri pertson beltzarana zela esaten dio, eta Jose Mari haserre keinuarekin erantzuten dio: Nik neuk bandido hori arrapatuko dut, eta merezi duen zigorra emango diot! Iñigoren aurpegia beldurrez beteta zegoen. Bandido hau ona zen eta Jose Marik oso zaila izango du harrapatzea.

Behin Iñigoren zauria sendatuta, Jose Mari eta Iñigo etxetik atera ziren eta Oviedoko kaleetatik gauez buelta bat eman zuten. Bat-batean, Josetxorekin elkartu ziren eta Iñigok azaldu zion lehen gertatu dena. Oviedoko kale estu batean ari zirela, pertsona bat ikusi zuten. Josetxo, ukondoarekin bi kolpe emanez, tabernan zegoen tipo arraro hori zela esaten die eta bere atzetik joaten hasi ziren. Bere atzetik joaten denbora luzea zeramaten eta hirurok nor zen galdetzea pentsatu zuten. Jose Mari oihuka eginez hau esan zion: Aizu! Geldi egon! Nor demontre zara zu? Tipo arraro honek buelta eman zuen eta nor zen azaldu behar zuenean, bat-batean bandidoa agertzen da. Jose Marik pauso bat aurrera emanez oihuka egin zuen eta bandidoari kolpe bat ematen saiatu zen.