Partida Rol por web

Ao ver que a criatura non fai esforzos por atacar, Balgadrox pon todo o seu empeño por darlle morte e así, librala daquel sufrimento. Sen sacar a lanza do seu corpo, inclínase un pouco cara abaixo para seguir empurrando agora directo a onde debería ter o corazón.

Cun tremendo bufido que máis que de dor parece una mezcla entre cansanzo e ledicia (si si, ledicia) o tourishome cae desplomado no chan (moi malferido, pero ainda vivo, conste), os dous guerreiros que estaban coas lanzas cravadas no peito do becho tiveron que soltálas de golpe, pois víronse en risco de seren esmagados.

Despois desta frenética loita e a tremenda sorpresa, a sala na que estades súmese nun profundo silencio. Pasada a adrenalina do momento reunídesvos todos no centro da sala. Parece que Gael ten sangue na túnica, os demáis estades todos ben.

A forma de oso chegou tarde ó combate, así que cun sonoro ruído, Aldán alcanza de novo a súa forma humana. -Diaños... Seica debín trasformarme antes... 

Acercándote o tourishome, pois sintes moita curiosidade, decátaste de que leva un fino torques no pescozo. É da mesma cor ca sua pelaxe, quizáis por iso non o viras antes.

Non é raro que un tourishome leve un torques, o raro e que non sexa de ouro, pois encántalles facer gala das suas xoias e soen ser de ouro ou de prata, pero sempre destacando moitísimo sobre a sua pelaxe.

Pra terminar de encontrar cousas raras, sintes unha presenza máxica no torques...e os tourishomes repudian a máxia, só valoran a lealtade e a forza bruta.

Vendo estas cousas, paraste a pensar un rato, e recordas tamén que os tourishomes non soen atacar así por que sí de primeiras.

-Aaah, merda!!!!!, estou feito unha merda!!!!- está claro que Penedo esta moi anoxado - así non podo nin correr, soamentes camiñar, non podo levar a espada, que a leve aquel que mellor poida defendela, e por favor que alguén me axude se hai problemas ou non vou sair daquí.

Gael colle a espada e ofrecéa a aquel que queira collela.

- Aquel que pense que está mellor capacitado para protexela que a colla, eu non podo.

Acercándote o tourishome, pois sintes moita curiosidade, decátaste de que leva un fino torques no pescozo. É da mesma cor ca sua pelaxe, quizáis por iso non o viras antes.

Aldán enarca a cella, cando ve o torques do tourishome. Co bastón tento sacalo cun golpe seco, e cunha voz potente e lixeiramente arrogante (coma toda voz dun bo mago) digo:

-Liberado quedas do feitizo sidhe que che controla, tourishome, máis non o estás totalmente. Derrotado estás, e a túa vida depende de nós. Loita hoxe baixo as miñas ordes e quedarás libre. Non sendo así, acepta o teu destino e morre.

Vedes como Aldán se achega aa o Tourishome e lle pega un golpe seco no pescozo, acto seguido pronuncia unhas verbas que asemellan un conxuro. Pero alí non pasa nada.

-Ei, agardade! Leva algo no pescozo, non o vedes?

Achégome ao becho, e miro máis preto o seu pescozo. Bótolle a man, tendo inda recelo da besta, e collo algo de entre a súa pelaxe.

-Semella un torques, non credes?

-Oes "Mouro", ¿non che parece que foi moi facil parar o touro este?- dixo Xan mentres se achegaba ó corpo sen vida do tourishome e arrincaba a sua lanza do peito do becho.