Partida Rol por web

Salumbiyatik ipar eta ekialdera dauden lautadak, hots, Mediterraneoaz bestalde, barruti eta zelai berde zabalak dira. Horietan Azukre kanaberak landatzen dira zeintzuk gizon baten garaiera baino altuagoak diren. Hor Tariken Almunia edo atsedenerako finka dago zeina abandonatuta baitago beren aspaldiko jabeengatik. Eta hor Hazzaniak daude Haygari-ren alaben zain, hitz hartu bezala.

kanaberen artetik doan bide bat jarraituz eta bi orduren bueltan iristen dira almuniara (ez dakigu oraindik Ashira eta Eli iritsi diren. Hala izanik, esan). Eraikinari pareten erdiak falta zaizkio bai eta sabaiaren puxka bat ere. Eraikin zaharra da inondik ere eta erraz hautemate da inguruko herritarrek eraman dituztela harriak beren etxeak moldatzeko. hautsak eta sasiek bazterrak hartu dituzte.

Han barruan supazter baten garrek dantzatzen dute gizonezko batzuen itzalen artean.

Tabernara iristen dira Ashira eta bi goardiak, eta minutu batzuk geroago Eli. Tabernaren eskinean dagoen mahai txiki batean esertzen dira. Ashira bi goardien artean dago, eta gustatuko litzaiokeena baino gertuago ditu, baina bere paperean segi behar du pixka bat gehiago. Goardiek jadanik hiru garagardo edan dituzte, Ashirak eta Elik animatuta, eta nahiko mozkor daude. 

- Aizue...- Hasten da Ashira bi gizonei begiratzen.- Zer iruditzn zaizue hor aztean dagoen gelatxora joaten bagara ratotxo bat?- Tabernan sartzean ikusi du gela hura. Biltegi txiki bat izango da, baina goardiak nolabait despistatzeko erabili dezakegu, baita bertan giltzapetuta uzteko Pentsatu du neskak. Mahaitik altxatzen da eta gelatxorantz abiatzen da. Atera iristean buelta ematen du eta gizonei begiratzen die berriro ere. Nola ez, biak mahaitik jaiki eta neska jarraitzen hasi dira, harridura eta poztasuna nahasten dituen keinu batekin. Ashira atearen alde batera mugitzen da gizonei beste aldetik gelan sartzen uzteko. Haien aurpegietan desio begiradak ikusten ditu haren albotik pasatzen direnean. A ze nolako desilusioa eramango duten! Pentsatzen du irribarre txiki batekin. Goardiak nahiko hurrun daudela zihurtatzen duenean Eliri begiratzen dio.

- Har ezazu aulki bat eta prestatu atea trangatzeko. Goardiak bertan utzi eta korrika aterako gara.- Xuxurlatzen dio goardiek entzun ez dezaten.

-Emakumea, Naida, beste neska eta printzesak, bi hordu eman dute ibiltzen. Azkenean aurkitu dute elkartuko ziren tokia. Hasieran oso inpresio txarra ematen zuen hori, Sofy beldurtu egin da "eraikin" hori zeukan antzarengatik. Musika handia entzuten da hortik, festa moduko bat dagoela irduditu zaio Sofyri.

-Beno... ba... sartu beharko dugu, ez? -ez du inor erantzun, baina printzesak jarri duten aurpegiarekin argi zegoen egin beharrekoa. Horduan sartu ziren eraikinean-. Gabon gizonak -agurtzen die dauden gizoneei-, Emen daukazue zuen emakumeak. Uste dut gure lana egin dugula beingoz, horain dirua ta bagoaz emendik. -esaten die Sofyk printzeseei. Geroago, begiratzen die beste neskeei, bere laguntza bilatzen.- 

Elkarte punturako bidean Elaik ez zuen hitzik esan, kezkatuta zegoen Ashira eta Elitaz. Agian gehiago itxaron egin beharko genieke... Agian ez da plan ona izan eta harrapetu egin dituzte, edo hil... Elai oso urduri zegoen eta konturatu baino lehen elkarte tokian zeuden, etxe zaharra eta apurtuta zen, Elai harrituta zegoen, ezin zuen sinistu han geratuko zirenik printzesa hoiek. Sofy lenengoa sartu zen, oso aurpegi arraroa zeukala iruditu zitzaion Elairi, eta konturatu zen ez zitzaiola leku hori gustatzen, hainbeste jendearekin, musika... Elaik ordez, kriston ambientea zegoela uste zuen, baina normala  iruditu zitzaion, Sofy zaharra zen eta  egun osoa zeramaten ibiltzen "ez du indar gehiagorik izango..."  Sofyk oso azkar aurkitu zituen gizonak. 

- Hemen daude,- esaten du Elai hiruetako bati besotik hartuta eta haurrera eramanez. - Horaindik ez daki inork hemen daudela, ni zuek izango banitz alde egingo nuke erregearen goardiek harrapatu baino lehen- Egia esanda ez dakit norbait dakien edo ez baina ez zait inporta nire dirua hartuko dut eta Sofy eta Naidarekin (nahi baldinba dute) joango naiz Ashira eta Eliren bila.

Ene emakume hau zoro dago, aulki batek ezingo du atea trangatu, goardiak ataka kenduko dute, egia esan despistatzeko ideia ona da eta mozkortuak daudenez erresago egingo zaigu guztia. -Elik aulkia hartzen du Ashirari kasu egiten, eta goardiak gelatxoan sartzean Elik atea trangatu du, segituan korrika hasi dira biak, jendea ez dira gertatutakoaz jabetu, denak oso mozkortuak daudelako. Tabernatik atera eta kale batetik sartu dira Eli eta Ashira, harresietara ailegatzeko bidean jarri dira.

- Neska! Eta goardiak ateratzen badira? Arin ibili beharko gara, edozein momentuan ihes egin lortu dezakete. -Esaten dio Ashirari. -Esan beharko dut, oso beldurtuta nagoela. -Jarraitzen dio esaten. - Gainera espero dut ondo bukatzea, ez nahi dut zuri ezer gertatzea, oso gaztea zara eta asko bizi behar duzu oraindik. -Bukatzen dio esaten Ashirari, Eli oso urduri dago.

Eli eta Ashira besteen bila joaten dira, ez dakite non daude, baina momentuz harresietara ailegatzea da haien proposamena.

Bat-batean musika eteten da eta lauteko sokak ixiltzen dira. txinpartek salto egiten dute su gainean zintzilik dagoen erbiaren gantza erortzen denean.

ixiltasuna nagusitzen sabairik gabeko etxean. izarrak zeruan. Atso bat sartu da ustekabean eta harridura aurpegiak baino ez dute jarri. Gero errekonozitu dituzteiru neska gazte beloz estalirik eta lasaitu egin dira.

Deigarri egiten zaizue hiru trobadore horien edertasuna hala holakoa dela. Hau da, nekez uler dezakezue nola maitemindu diren hezurretarraino trobadore horietaz: "Arraioa, ene herriko baserritarrak ederrak baino ederrago ikusten ditut hauen ondoan" pentsatzen du Elaik tarteka ere atzera begiratuz. Gainera, daramatzen arropak zarpailduta daude eta hiruetariko batek ahoa irekitzen duenean hitz egiteko ikusten duzue hortzak falta zaizkiola.

-Ezin desiratuago zatekeen bisita iritsi da -esaten die  bere kideei-. Ongi etorria andere agurgarria -esaten dio Sofyri buruarekin beheranzko mugimendua eginez.

larruzko panderoa eserita zegoen etxearen paretetako harria zenaren gainean utzirik. mugimendu lasaiez agur esaten die etorri berrie.

Minutu gutxi batzuk besterik ez dituzte eman korrika egiten, baina Eliren aurpegian nekea ikusten hazten da.

- Oso gutxi geratzen da harresira heltzeko, eutsi pixka bat gehiago!- Esaten dio animatzeko asmoz, baina korrika egiteari utzi gabe. Esan bezala, minutu bat pasata (gutxi gorabehera) beste neskak utzitako lekura iristen dira, baina bertan ez dago inor. Ashirak ez zuen espero gainerako emakumeak haien zain egongo zirenik, baina ala ere, dezepzio ziztada txiki bat sentitzen du. Biak bakarrik joan beharko gara Adostutako lekura, Tarik-en almuniaraino alegia, pentsatzen du neskak.  Eliri begiratzen dio, eta oraindik arnasa berreskuratzen ari dela ikusten du. Harengana ematen ditu pausu batzuk nahiko hurbil egon arte.

- Hemendik alde egin behar dugu, goardiak bueltatzea eta gu harrapatzea nahi ez badugu. Tarik-en almuniara joan behar dugu, bertan gure hiru lagunak eta printzesak egongo dira. Dirua hartu eta libre izango gara nahi duguna egiteko.- Hau esan eta Ashira ibiltzen hasten da. Ez du Eli ibiltzen hasten ikusi eta buelta ematen du hari begira jartzeko. - Etorriko zara ala ez?

-Sofy eta beste neskak harresietan geratu dira. Bat-batean ikusten dute atso bat sartu dela zeuden tokira. Minutu batzuk pasa ta gero, konturatu da printzesen gizonak zirela. Oso gizon erakarleak zirela iruditu zaio emakumeari. 

-​​Sofyk bere pentzamenduetan zebilen bitartean, gizon jator bat gerturatzen zaio esanez: ​"Ongi etorria andere agurgarria". -​esaten dio buruarekin beheranzko mugimendua eginez. Egia da emakumea oso arrituta geratu dela. Inor ez diolako inoiz ain beste errespetuarekin agurtu-. ​Eskerrik asko, gizona. ​-Erantzuten dio irrifar txiki batekin-. Ez dio garrantzi gehiego eman gizonari eta berehala etorri zaio burura, zer moduz joango ari zaion beste neskeei. Pentzatzen hasten da eta milaka gauza etortzen zaio buruari. ​"Eta hil badute soldadu hoiek", "edo agian hil ez, baina izan ahal da gizon hoiek bahitzaila batzuk izatea eta bahitu dituzte", "izan ahal da ere ona etortzen ari direla eta dena bikain doala..." ez dakit... ​-Esaten du altuz. Momento hortan konturatzen da, bakarrik hitz egiten egon dela. Lehenengo ezkerrerantz begiratzen du, gero eskubirantz eta ikusten du inork ez dela aitortu. Lasaitasun handia artzen du momento horretan. 

- Elairen gana hurbiltzen da, eta galdetzen dio: ​zer moduz doa dena, ondo?

Elai lasaitzen da hiru printzesak errekonozitu dituztenean eta "festa" moduko hori jarraitu duela ikustean . Orduan konturatzen da gizon hoiek emakumeak itxaroten zituztenak zirela,  printzesen  "mutil-laguak"  eta  flipatuta geratzen da, "ez ahal zegoen gizon itxusiagorik? ezin ditut emekume hauek ulertu"  pentsatzen du. Eta berriz etortzen zaio burura Ashira eta Eliren kontua, orduan ikusten du Sofyk bakarrik hitz egiten dagoela, baina ez du ulertzen  zer esaten duen.

Elai igotzen du burua, izarrak ikuseko asmoan eta Sofyren begirada nabaritzen du, orduan Sofyk galdetutakoarekin konturatzen da  bera bezala kezkatuta daegoela atzean utzi dituzten emakumeetaz.

-Bai, bai lasai emakumee...-  hasten da Elai, ez zuen Sofy kezkatu nahi baina ezin zituen emakumeak bakarrik utzi, orduan egia esatea erabakitzen du - Beno... egia esanda ez hain ongi... kezkatuta nago Ashira eta Elitaz, ez dakit zer gertztu den goardiekin... eta... haien bila joatea pentzatzen hari nintzen...-Ez zuen Sofy berarekin joatea nahi, nahiko nekatuta zegoela iruditu zaio. - Hemendik ordu  batera ez badira ailegatu  haien bila joango naiz. Ni bakarrik eh- esaten du Sofy nabaritzeko ez zuela nahi berarekin otortzerik nahi.- Zuek hemen geratuko zarete.

Ene benetan nekatuta nagoela, pila bat kostatzen zait arnasa hartzea, atseden bat egin beharko dut, ezin dut jarraitu, baina arrazoia du Ashira, goardiak aterako dira eta harrapatuko digute, mugituko naiz, badakit korrika egiten jarraitu ahal dudala, baina Tarik-en almuniara ailegatu beharko dugu, eta ez dakigu ondo non dagoen, nik ez dakit non dagoen, agian Ashira badaki.- Elik bere pentsamenduak alde batera usten ditu Ashirari erantzuteko.

- Bai neska, joango naiz. -Erantzuten du Elik Ashiraren galderari. -Baina horrek ez nahi du esan ondo nagoela, arnasa hartzea pila bat kostatzen zait. Baina arrazoia duzu neska mugitu beharko naiz ezer ez gertatzeko, goardiak edozein momentuan atera dezakete. - Jarraitzen dio esaten. -Baina, nola iritziko gara Tarik-en almuniaraino? Ez dakigu nondik joaten den ezta non dagoen ere. - Eli hori esanda berriz ibiltzen hasten da Ashiraraino iristeko. Ashiraren erantzuna irrikan itxaroten du, Elik espero du Ashira nola iristen dela jakitea. 

Dirudienez, Eli kezkatuta dago Tarik almuniarako bidea ez dakielako, baina hori ez da arazoa Ashirarentzat. Bizitza erdia eman du mapak ikusten, eta badaki bidea (pirata izateak abantaila batzuk ditu). Eskuarekin keinu bat egiten dio Eliri Ashira jarrai dezan. Ratotxo bat geroago, (Ashirak ez daki zehazki zenbat denbora) adostutako lekuraino iristen dira. Erdi hondatua dagoen etxe zahar bat da. Barruan pertsona ezberdinen ahotsak entzuten dira, emakumeenak eta gizonenak. Printzesak eta haien maitaleak barruan egongo dira, baita gure lagunak. Pentsatzen du neskak lasaitzen hasten den bitartean. Pozik dago, emakume guztiak salbu jarraitzen dutelako eta azkenean dirua jaso eta erokeria hau bukatuko delako. 

- Goazen barrura.- Esaten dio Eliri, eta erantzun bat entzuteko itxaron gabe, etxean sartzen da. Atea irekitzean suaren inguruan dagoen jende talde bat ikusten du. Haien artean printsesak eta beste hiru emakumeak aurkitzen ditu. Bi pausu ematen ditu gelan guztiz sartuz. Bertan dauden gizonei begiratzen die eta arretaz aztertzen ari dutela ikusten du. - Gabon denoi. Nire izena Ashira da eta nire laguna Eli da.- Atzera begiratzen du eta Eli ere gelan sartu dela ikusten du, eskerrak.- Eser al gaitezke zuekin?

-​Bai, bai. Ni ez naiz emendik mugituko. Ez daukat gogrik ezta indarrik. ​-Erantzuten dio emakumea Elia esandakoari. "Nahi badu, bera joatea zeren ni ez naiz emendik joango" pentzatzen du. Indarrik gabe zebilen, baita gose handiarekin, baina ez zion beste gizoneei janaririk ezkatuko, zeukaten antzarekin, argi zegoen ez zeukatela ezerrez. Minutuak pasatzen ziren motel-motel... asper egina zegoen, eta bere betiko pentzamenduak inbaditu zion: "nor aginduko zidan niri arazo honetan sartzeko. Salombiyara gerturatu nintzen magiako postua ikusteko helburuarekin, ta azkenean begira non nabil, erdi hondatuta dagoen etxe batean ezer egin gabe..."

-Momentu batean ikusten ditu Eli eta beste neska, Ashira. Ikusterakoan, arindura handia hartzen du. "Abentura hau azkenik bukatu egin da" pentzatzen du, eta aldi berean, izugarrizko irribarrea marrazten zaio aurpegian. Beraien gana hurbiltzen da eta esaten die: Azkenean, azkenean... emen zaudete! ​-zoriontsu dagoela nabaritzen da, hori esandako toinuarengatik-, ​nola izan da gauardiak "zeduzitzea"? eta gero beraiengandik ihes egiten saiatzea? kontatu, kontatu guztia mesedez... irrikitan nago nola izan den zuen abentura jakiteko. ​-Esaten dio tonu atsegin batean-.  

Bat batean Ashira eta Eli atetik sartzen dira, Elairi kriston postasuna sorrarasten dio biak ongi daudela ikustea, agian pixka bat nekatutak, baina ongi eta hori zen inporta zena. Arazoak zituztela etxe horretara sartzeko ikustean eta barruko guztiek aurpegi arraroak jartzen hari zirela haiek ikustean, laguntzera joan zen. Orduan eserita zegoen lekutik altza eta Sofyrekin batera haienbila joan zen.

-Pasa, pasa- Esan zuen tonu altuarekin denok entzun ahal izateko, eta haietara hurbiltzen. Orduan Sofyk hasi zen hitz egiten, baina ixilarasi zuen eserita zeuden pertsonei seinalatuz, eta Sofy ulertu zuela ikusterakoan, printzesei dirijitu zen -hauek, nire lagunak, Ashira eta Eli dira, neska hauek egin dute posible zuek- (aspertuta egongo balitz aurpegia jarri zuen printzesari batezere begira) -hemen egotea, gainera  lan gogorrena beraiek egin dute, eskertu beharko diezue!

Hori esan eta gero jendea erlaxatuagoa zegoela ikusterakoan Sofyri sarrera eman zion buruarekin keinu bat eginez.

- Baai kontatu ezazuee nik ere jakin nahi dut, baina lehenbizi bagoaz su ondora esertzera, nekatutak egon beharko zarete.

Ahmed bardoak bere azken koplaren azken bertsoa kantatu ondoren ixiltzen da eta begira zineten etorri berriei eta jakina beren maitaleei belarritik belarrrira doan marra luzea irekitzen da barrea marraztuz eta bide baten bere hortzeria belztua eta karieak jandakoa. Ai Ene.

Orduan bere bi adiskideak ere altxatzen dira eta jada errekonozituak dituzten beren pritzesen eskuak laztez hartzera hurbiltzen dira.

Elik emakumeak ondo daudela ikusi eta gero, lasaitasuna sentitu du, irrikan zegoen nola zeuden jakiteko, eta ondo daudenez, baina baita ere poza ikaragarria sentitu du hiruak ondo zeudela ikustean. Elik emakumeak besarkatzeko gogoak ditu, baina ez du inork ez besarkatuko, eseriko da, Ashira bezala. 

- Ene neskak! Ze pozik nagoen zuek ongi ikustea, ondo dena? - Galdetzen du Elik, baina emakumeak erantzutea utzi gabe jarraitu zuen hitz egiten, irrikan zegoen zer gertatu zioten kontatzeko.- Oso nekatuta nago, Ashira presaka zirudien eta korrika egiten ekarri dit taberna batetik hona, utzi momentu bat arnasa hartzeko. -Inork ez zuen ezer esan, irrikan zeuden Eliren istorioa entzuteko, bi minutu pasa eta gero, Elik berriz hasi zen hitz egiten istorioa kontatzen. -Bueno, hasiko naiz, goardiak seduzitzea gehien kostatu zena izan zen, askenik Ashira eta nik lortu genuen eta Elairi atzean utzi genuen, baina plan batekin noski, gero taberna batera joan ginen eta han gelatxo txiki bat zegoen, goardiak hor sartu genituen eta han utzi genituen, hortik aurrera korrika egiten eman dugu bide osoa eta azkenik hemen gaude, dena ondo atera da. -Bukatzen du esaten Elik  -Eta zuek zer moduz? -Hori esan eta gero Eli isildu da, haien erantzuna itxoiten du.

-Oi zorionekoak gu! -esaten dizue begial zabal zabali keinu ia grotesko batekin-. Zeruetako izarrek dakite zein zoriotsu egin gaituzuen eta zenbateraino hanpatu dituzuen gure bihotz koitaduak, maitasunak guztiz ukituak. Jakin dugunean ekarriko zenizkigutela pozez zoratu gara -Sofyri eskua leunki hartuz eta bere eskuaren aurra Sofyren eskuaren pisua sostengatuz. burua makurtzen du eta begirada, eskunaldean dagoen Ashiraren begietatik kendu gabe, musu busti eta nazkagarria ematen dio sofyri aski zaharkitutako eskuari.

Ene, kopla oso ondo atera zaio, ikaragarria da nola abesten duen gizon honek, baina dena den, nahiz eta oso ondo abestu, nik ez nuke hain errez maiteminduko, ez dakit nola maitemindu diren hiru printzesa hauek. -Elik pentsamenduak alde batera usten ditu, Ahmedk Sofyri eskuan musu bat ematen diola ikusten duenean, nazka aurpegia jartzen zaio Eliri. - Amatxo maitea, ze nazka eman dit Sofyren eskua listuaz beteta ikusi dudanean, oka egiteko gogoak sartu zaizkit. -Elik ezin zuen denbora gehiago eman esku hori ikusten eta Sofyri hurbildu da.

- Neska, listuz beteta duzu eskua, uste dut nabaritu duzula, garbitu ezazu eskua disimuluan, Ahmed ez ikusteko, agian gaizki sentituko da eta musua kendu duzula pentsatuko du. - Esaten dio Elik Ashirari belarrian eta xuxurlatuz, Ahmed eta besteok ez konturatzeko. -Badakit denok konturatu direla, baina espero dut ez jakiteak Sofyri esan diodana. -Eli Sofytik urruntzen da, oraindik ez du eskua garbitu eta ezin du hain hurbil egon, nahiz eta bere laguna izan, listuak oso nazka emate diote Eliri. -Listuaren kontua alde batera utzita, zertaz pentsatzen ari nintzen lehen? A egia, ze ondo abesten duen Ahmedk.

- Baraka nazazu Ahmed, oso ondo abestu duzu, badakit berandu dela hori esateko, baina esateko gogoekin ezin nintzen gelditu, ikaragarria izan da benetan. -Eli hori esan eta gero isildu da.

Ashira Eliren ondoan dago eta abestutako kopla asko gustatu zaiola esaten ari dio. Elkarrizketan sartu nahian, neska gizonaren parean jartzen da eta zuzenean begietara begiratzen dio. Ikusi ditudan gizonik itsusienak dira! Printzesak eroak daude haietaz maitemintzeko pentsatzen du oraindik gizona begiratzen.

- Arrazoi duzu.- Esaten du, baina orain Eliri begira.- Benetan ederra izan da abestia, baina ez gaude hemen honetaz hitz egiteko.- Eten txiki bat egiten du eta ondoren jarraitzen du, benetan inporta zaiona esanez.- Diruari buruz hitz egin behar dugu.- Orain zuzenean gizonari hitz egiten ari dio. Gelako gainerako pertsonak Ashira begiratzen hasi dira "diru" hitza entzutean.-Gure lana egin dugu eskatu zeniguzuen bezala, printzesak salbu iritsi dira hona eta zuekin elkartu dira.

Bertako pertsona guztien arreta deitzea lortu du, azkenean denak daude diruaren zain, ezta batek aipatu ez badu ere. Ashirak izugarrizko gogoak ditu "abentura" hau bukatzeko.

- Eman dirua eta joan egingo gara, ez zaigu komeni hemen denbora luzez geratzea.