Partida Rol por web

Gauak harrapatu zaituztete Sant llorenç del Munt, beneditarren abadia txikia Mola mendiaren gailurrean. Mendixkak mila kana-luzeko garaiera du eta Llobregat ibaia, mendebaldera, eta Ripoll ibaiak, ekialdera marrazten duten lautada menderatzen du. Litekeena da Terrasarako bidean joatea edo Matadeperara zeinaren silueta ikusten bait den arratsaldeko azken orduetan.

Monastegia nahiko txikia da eta landugabea (tosco), iguruetan ohikoa den harri gorriz eraikia eta hornidurarik gabea.

Elizak hiru nabe ditu eta hiru kapera txiki ditu Santa Maria, San Migel goiaingeruari eta nola ez, San Lorentzori eskainiak. Sarreraren inguruan nekazarien etxolak eta bordak daude sakabanatuta. Nekazariek fraideentzako lan egiten dute. etxe horiez aparte ez dago ezer gehiago eriakia gailur biluziaren gainean.

Elkar ezagutu ez baina fraideek pasatzen utzi aurretik ordu luze batez eutsi behar izan diozue hotzari elizako atarian.

Ga,ga,gabon jauna...-esaten dio Billyk hizoztuta fraideari- Es eskerrik asko ir irekitzeagatzaik, (lehenago ireki ahalko zenukela arren!) Matadepe perara abiatzen garen bidaiariak ga gara eta ga gaua harrapatu zai zaigu. Utz utziko zeniguke gau bat batez gera...

Noski kuadrila, sartu sartu.- fraideak erantzuten dio galdera bukatu ahal izan baino lehen. Honek bost manta atera eta kapera txiki batean sartzen dizkie. Estu estu ibiltzen ziren bostak etzan ahal izateko baina gutxienez gaua pasatzeko balio zuen eta hola haien hartean beroa mantenduko zuten. 

Mi,mi,mi,la-esker, Bi,Billy (esaten dio, Mohamed hozturik). Zu egh bagzenu augshartu fraighleari ghaldetzen, hgilik eghongho ghinateke... (Eskertuz Billyri). ​Bat-batean, Esparrow kapitainak, nire burua aurkezteko, proposatzen dit, zeren, azentu arabiar pixko bat nabaritu zaidala esanez. MIERDA, (pentsatu nuen...) balore guztia bildu nuen eta azentoa guztiz kentzen eta benetako euskara normala iruditzea tratatzen, hauxe esan nuen: Lasai mutiko, txantxa zen... jajaja (konturatu ez zirela zirudi, eta farrezka hasi ziren) Ufffff... (nire buruan).

Nik, Rob Ertze deitzen naiz, Nafarroan jaiota, nire aitek, herritar xume batzuk dira, ni neuk, nire altzairua agorregitzen eta saltzen dut, horregatik nire ezpata oso ona da, eta diru dezente daukat, altzairu musulmana asko balio duelako. Nire ezpata musulmana da, nire ustez, hoberena delako, eta gutxi gehiago... (Esan nuen disimulatuz). Tira, orain zure txanda da, Esparrow, aurkeztu zeure burua.

Gabon jaunak, nik neuk aurkeztuko naiz -Esaten du Marik, eskuetan putz egiten beroa hartzeko eta behera begiratzen. (Marik eskuak igurtzen ditu kapera txiki hori inbestigatzen duen bitartean). Mari dut izena, ehiztari Austuriar naiz, Kristaua noski. Nafarroko erresumatik etotzen naiz  -Esaten du Marik, Sparrow eta Abdullari aurrearatzen. (Marik gora begiratzen du haien erantzuna itxoiten).

(Marik Abdullari begiratzen dio zeren  zerbait arraroa daukala pentsatzen du). Ta zu nor zara Abdulla? -Galdetzen dio Marik, intriga handi batekin. (Minutu batzuk pasatzen dira isiltasun osoarekin). Monastegi hau inguratzen duen harri gorri hau oso polita da ezta? -Galdetzen du Marik taldeari, isil hori apurtzeko eta taldea konposatzen duten kideen arteko harremana lortzeko. Eta zu nor zara? - Galdetzen du Marik partxe bat duen pertsonari.

Ez dakit zegatik ba, baina ez diot elkarrizketa honi haria harrapatzen, baina tira, nik ere aurkeztu egingo naiz... -Esan du abdula harrokeria handiarekin beroan sartuta jada- Nire izena Abdula Baraka da, baina ezagutzen nauen gendea Abdula deitzen nau, ez ditut arroputzak gustoko eta norbait aurka dudanean, galtzeko boleto guztiak izaten ditu. -Abdula prtsona ona da barrutik baina hori oraindik berak ere ez daki eta denaren kontrako irudia iruditu nahi du.

Gauza bat esateko badut ere, egun batean oso urrun bizi den lengusu batek esan zidan noizbait bidaia luzea egingo banuela momentu gogorrak biziko nituela, baina markatuta geratu zitzaidan esaldia hurrengoa izan zen:

"Zu baino gogorragoak direnekin ere topo eginen duzu..."

Handik aurrera, ez dut lengusu hori ez ikusi ez entzun ezta pentsatu ere egin, ze, badakizue ni baino gogorrago edo indartsuago bat inor ez du aurkituko. -esan zuen Abdula urduri barrutik baina indarrez kanpotik, Abdula ez da horren indartsu eta horren gogor, eta hori bizitza bakarrik erakutsi egingo dio.

Zure txanda! -esan dio pirata bat dirudien pertsonari-

Kaixo! - Esaten du Duque Sparrowk beroa hartzen duen bitartean (gorputza igurtzen).  Bueno orain nire txanda da , ni Duque Sparrow naiz, nire lagunendako, Capitaina. Pirata asturiarra naiz, baina nire erresuma nafarroa da. Nire aita nekazaria da. Beroa hartzen dudanean, Terrasako bidea hartuko dut. Pirata, oso jatorra aurkeztu da, baina bera barrutik oso gaiztoa da, jendea engainatzen du, baina ez beti. Bere aita lapur bat da, baina impresio ona aurkeztu behar du gero besteak...

Rob Ertze dirua zeukala esan zuenean aurpegia aldatu zion piratari, harreman ona egin nahi zuen gero dena kentzeko. Rob etortzen zara nirekin metadeperara?  - galdetu zuen Sparrowk iribarre batekin.

Ah eta eskerrik asko Billy fraideari galdetzeagatik, bestela oso gaizki bukatu behar genuen - esan zion piratak

Ezer, refranak dion bezala, jainkoaren begien aurrean guztiok gara berdinak. Dirudienez berdin berdinak ez baina ni pentsatzen nuena baino gehiago daukagu amankomunean. Nik baita Nafarroatik natoz eta noski, kristaua naiz. Nire amonarekin bizi izan naiz ia bizitza osoa, duela bi aste urrengo bizitzara joan zen eta orain nik marabedi batzuen bila noa.-Ez zuen komentatu ere egin bere aita musulmana zenik, ez zuen nahi leku txiki orretan arazorik egotea.

Abdula, zuk esandakoarekin erlazionatuta, uste dut gogorra edo indartsua izatea ez duela ezer esaten, ze bizitza honetan indarra behar da bai, baina burua ere.- Bota zion Billyk bat-batean Abdulari, guztiei ixilik uzten. Ondoren aharrausi bat bota eta hurrengoa esan zuen:

Beno, gaurkoz aski dela uste dut, bihar egun gogorra itxaroten gaitu eta...- Hau esan eta gero, Billyk, sabaitik zintzilikaturik zegoen kandela itzali puts eginez eta begiak itxi zituen.

Monastegi txikia eta apala da oso. Itxaroan zaudeten bitartean eta erdixka baino argiztaturik ez dagoen eliza txikian harrien  distira ikusten duzue, izan ere umedadeak erraz zeharkatzen ditu harri sendoez egindako pareta erromanikoak.

Elizari lotuta dagoen monastegiko atea irekitzen da tenpluko beste izkinean eta atarian harrera egin dizuen fraidearen urrats erregularrak aditzen dituzue nabearen itzaletatik gerturatzen.

Fraidea hurbiltzen zaie:

-bisitari agurgarriok, sentitzen dut baina ezinezkoa da. Gure monastegia oso txikia da eta nekez aurki genezake txokorik zutariko bat edo bi hartzeko. Ahalegin berezi bat egingo genuke zuen artean elizgizon edo jaun-kristaurik balego. -Momentu baten ondoren jarraitzen du, ezen hotzagatik edo ez baituzue zirkinik ere egiten-. Inguruko borda eta etxeetan aukera gehiago izango duzuelakoan nago jaunak.

Hori esatean etorritako bideari heltzeko mugimendua hasten du.

Fraideak keinua egin ondoren, kuadrila hori ez zelaz mugitzen konturatu zen, buelta eman eta etorritako bidetik joan zen beraz. Monastegiko atea zeharkatzera zihoan momentuan bertan Billyk atentzioa dei egin zion:

- Ai,aizu anaia!- Fraideak begiratu zion.- Es esan diguzun be bezala, ahalegin be berezi bat egingo ze zenigukela jaun edo el elizgizon bat egongo balira gure artean. Ba, ja jakin ezazu,- esan zuen Billyk eskua altxatuz- kanpoan uz uzten hari diozula kle klero regularreko parroko bati!

Billyk "trlola" hori (modu batez esateko) bota ondoren, ixilik geratzen da, fraideak berriz aurreratzen zaizkien bitartean.

Elizaren kontrako nabetik monasteriora pasa behar duenean Billyren ahotsa entzuten du urrun, indarge, baina lausenguz beterik. Itzuli da eta esan du:

-Monastegiaren gibelean, atzekaldean, aurkituko duzue aterpe txiki bat, ezin dut zuengatik ezer gehiago egin.

ate sendo baten kolpea entzuten da... eta ondoren sarrailan sartutako giltza pisutsua kisketa ixten.

-Oso o-ongi Billy, ba-baina, trola ez da ko-kolatu... -esan zuen Mohak- Dena den, m-mila esker ze-zeren aterpearena zugatik, e-esan digu. -Billyri eskertuz- Beno ba, tira, ez bagara sartzen ho-hoztu egin behar gara eta. Kodrilla, mugitzen hasi eta aterpe oso ilun, argirik gabe, hasten da nabaritzen begi-bistaz.

-Hau baino ez dago be-beste ezer, 2km edo 3km inguruan gu-gutxi-gorabehera, hemen pasatu beharko du-dugu gaua nahi ta na-nahiez. Alegia, kanpoan baino ho-hobeto egon behar gara. -esan zuen Mohak, hozturik- Bost lagunek, iristera zihoatenan, bat-batean... PUM! -entzun zen aterpe txiki eta ilun hartan- Minutu erdi batez, isil-gordean geratu ziren bostek, eta beldur asko edukitu arren, Mohak, hauxe esatera ausartu zen ahots mozturik eta listua irentsiz:

-Sar dezagun, behar bada, ezpata erabiliko dut eta, segi nazazue.   

(Koadrilako kide guztiak fila india batean jarri ziren, Sharifaren atzean noski, tren txu-txu bat bezalako irudiarekin).

Nik ez naiz izango atzeko-aldekoa, beti da lehen hiltzen dutena. - Esan zuen Marik, beldur aurpegiarekin eta eskuak igurtzen dituen bitartean. Dukea izan behar da, pirata maltzur bat da eta bere bizitza ez zaio asko inportatzen. - Segi  zuen Marik hitz egiten, eskuetan putz egiten zuen bitartean beroa hartzeko.

(Dukea hiltzen zuen begirada bat bota zion Mariri, hau beldur asko hartu zuen).

Orduan, Bily izan behar da atzekoa. -Esan zuen Marik. Kide guztietako ausarteena da. -Segi zuen Marik hitz egiten, Bily konbenzitzeko helburuarekin.

Azkenean, Abdula atzeko-aldean jarri zen, ume bateak ginela esaten zuen bitartean. Eta aurrera segi zuten.

Moha lehenengoa, Abdula azkena, Pirata erdian, arriskurik jaso gabe noski. Besteen bizitzak berdin zaizkio piratari bakarrik berea kontserbatu nahi du. Lasai denok, zerbait gertatzen bada, gure armak aterako ditugu eta aurrera egingo dugu. - esan zuen piratak.

Dena iluna zegoen, gu soilik kandelekin alumbratzen, alde guztietara begira, beldur pixka batekin, baina bakoitza bere erara beldur hori disimulatzen zuen. Ate bat ikusi zuten. Tira, nork irekiko du atea? - galdetu zuen piratak. Denak begira geratu ziren ezer esan gabe, atea irekitzeko beldurrarekin.

Ez zuen inork erantzuteko asmorik, egurrezko ate ilun eta nahiko txikia zen, honen heltokia armiarma-sarez beterik zegoen. Ixilik geratu ziren bostak hurari begiratzen, ez zizaielako fidagarri iruditzen edo hotzak geldiaraziak utzi zitzaielako agian. Azkenean Billy hasi zen. Beno, o-orain edo gero i-ireki beharko du-dugu... Hau esan ondoren, atera urbildu zen, heltokia eldu, biratu eta atea ireki zuen. Une berean, hezur bat karraska hari ziren bi xagutxo atera ziren azkar. Marik ohiu bat bota zuen beldurrez, baina estula eginez disimulatu zuen. Azkenean ez zen hainbesterako, jeje. Far egin zuen Billy, egoera lasaitzeko moduan.

Fraidea esan zuen bezala, aterpea txikia zen, 10 oin luze eta beste 20 zabaleraz gutxi gora behera. Denak sartu ziren beraz, azkena Abdula. Hau sartu egin zenean, bira emateko denborik gabe atea bakarrik itxi zen. Billyk pentsakor geratu zen. Bakarrik itxi al da ate hori?

Egurrezko ate zaratatsu hura isterakoan, guztion aurpegia aldatu egin zen baina inork ez zuen ezer esan ezta garrantzi handirik eman. Aterpea ez zen beste mundu bateko ezer, gaua pasa al izateko egokia baizik. Eskina batean ardo botil bete bat zegoen, gehiagorik ez, Abdula altsa egin zen eta botila hartzera abiatu zen, eta zurrupada bat emanez esan zuen:

Gau osoa emen pasatzeko, berotu egin beharko gara, eta ez dago berotzeko modu hoberik ardo hau edatea baino.

Marik haria jarraitu egin zion eta berak ere botilari beste zurrupada bat eman zion. Mariren atzean Duquea, eta azkenik Billy eta Mohak. Guztiok berotzen hari zirenean, zarata arraro bat entzun zela iruditu zitzaien. Billyk esan zuen haien irudimenentakoa izan zitekeela, eta ez zioten garrantzi gehiagorik eman. Minutu batzuk pasata berriro entzun zen, urbilago oraingoan eta esan zuen Abdula:

Norbait atera beharko da ea zerbait arraro dagoen...

Inork ez zuen ezer esan eta Abdula ateratzeko altsatu egin zen. Haren atzetik Moha zihoan eta elkarrekin aterantz zihoazenean hirugarren aldiz  soinua entzun zen.

Salak ordea badu bigarren egongela txiki bat eta han tximinia moduko batek udazken hotzatik berotzen ditu hein batean hari hurbildutako beste bidaiari batzuk. Litekeena da bidaiari gehiago izatea urta epelagoetak, horregatik ikusi duzue sala hau bakarrik.

Jakina zuek ere, supazterrera aurrera egiten duzue han bi bidaiari daude hizketan eta bakarren bat ere itzaletan lo egiten edo bere atorran bildurik sumatzen duzue.