Partida Rol por web

Penedo prepárase para liscar dalí en canto o tourishome aparece, non pode loitar dese xeito e prefire liscar de alí para poder transformarse. En canto mira os cornos da besta Penedo salta cara un lado para dar rodar polo chan e escapar mentras os seus compañeiros se preparan para atacar.

O tourishome entra cargando ca cabeza gacha pra embestir cos seus cornos a Gael. Este intenta apartarse con pouco éxito, pois o Tourishome é enorme e bastante rápido.

Sen case darvos tempo a reaccionar, Gael é empitonado polo Tourishome, que o levanta cara arriba e o lanza uns cantos metros polo aire. Gael cae no chan e levanta coxeando, pegado a donde estades vos, pero uns 3 metros por debaixo.

Balgadrox, deixándose levar pola situación cargou coa lanza por diante contra o Tourisome, a sabendas de que a súa vida dependía de que conseguira afastar á besta do seu compañeiro. 

-¡Morre, malpocado cornudo!-berrou con rabia cando o tivo ao seu alcance, preocupándose mais de alcanzar á besta que de defenderse-.

Balgadrox cargou cheo de rabia contra o tourishome, acertándolle coa lanza no medio e medio do peitto. A lanza cravouse en profundidade, sen chegar a traspasar ó Tourishome.

O xesto na cara de Balgádrox era de tremendo esforzo, e non podía ser pra menos, acababa de deter en seco a un becho que o superaba en altura e en forza. O tourishome parecía non poder andar, pois Balgadrox e a súa lanza yo impedían, máis non ía durar moito esta situación, pois o Tourishome seguía turrando e era evidente que Balgadrox non aguantaría moito máis.

Xan vendo que un dos seus compañeiros esaba ferido e outro en serios apuros non pensou máis ca un instante. El era cazador do Sidhe e estaba acostumado a pelexar. Colleu un pouco de carreira e afianzando ben a sua lanza cravoulla no peito ao tourishome.

Por moito que aquel becho se revolvía, tiña dous homes frontes frente el, cada un cunha lanza atravesandolle o peito. Era cuestión de tempo que o malpocado caese...pero seguía facendo moita foraza, tanto que os dous guerreiros empezaron a esbarar sobre o chan.

Estades ambos resistinto a forza que o Tourishome fai cando vos percatades dun detalle: O lóxico sería turrar en dirección oposta a vos, pra librar das lanzas, así o único que fai e cravarse máis as lanzas, coa consecuente ampliación das feridas. De feito, sabedes que os tourishomes, ainda que moi feros en combate, non son parvos, e saben loitar moi ben.

Estades pensando en todo esto, cando vos fixades nos ollos do animal. Parecen unha mezcla entre súplica e alegría.

-Por todos os diaños, semella como se esta criatura estivera na procura da súa propia morte, máis ca da nosa. Non vou a ser eu o que deixe de compracerlle-Di Balgadrox mentres retorce a lanza nas entrañas da besta, esperando causarlle con elo un dano letal.

Un berrido de esforzo sae do corpo de Aldán, e cun feixe de luz arcana aparécelle un fouciño e mais sendas patas e pelaxe por todo o corpo.

A súa forma adquire a dun oso de considerable tamaño, que abalánzase torpemente sobre o tourishome.

Quedei pampo un momento ó escoitar as palabras de Balgadrox. Logo crucei a mirada co tourishome, o "mouro" ten razón. Por un intre sentín lastima da pobre besta, a pesares da miña profesión non desfruto co sufrimento dos bechos.

-Esta ben, se quere morrer cumpramoslle o seu derradeiro desexo.-

Gael retórcese de dor no chan pero aínda ten a espada na man.

- A espada teño a espada!!!! Podo invocar unha néboa para confundir ao Tourishome e que poidamos liscar, pensades que pode funcionar? se lles deixamos a besta solta van ter máis problemas para seguirnos.

-Pode ser, convócaa! Non perdemos nada, e todo nos pode axudar..

Estaba xa perparada coa miña espada para embestir ó monstro. A idea de Gael era boa, mais necésitábamos fuxir nós primeiro, levando a Gael ferido, así que me dispuxen a atacar para gañar algo máis de tempo..

Zeltia embate tamén contra o Tourishome, facendo un gran corte nunha das pernas do becho, facéndolle caer de xeonllos a este mismo. Está moi débil, pois xa case non fai forza contra as lanzas coma antes.

Ahora, co toruishome tan débil, pois apenas fai forza contra as lanzas, ata vos parece ver un sorriso na cara do becho.