Ni que decir que en la forja las collejas vuelan cuando tengo ocasión
Ya que estoy encerrado en la forja haciendo trabajos forzados, por favor, que alguien me haga llegar una pelota y un guante de beisbol :-(
Donc per superada l'etapa de baralla entre Fulminis i Ardentis. Si vos voleu tornar a barallar, podem fer, si voleu, tirades genèriques, però no farem més baralles tirada per tirada entre vosaltres.
Por mi parte también, de momento, que no me olvido del agravio de burlas que he sufrido por parte del sucedáneo y que dieron lugar a la pelea. Ni que decir que indirectas, burlas y collejas vuelan contra Fulminis y Metus (no olvido su "imparcialidad") cuando me es posible.
- Què Metus? Què has trobat? - mir l'escena amb cara de professionalitat - crec que n'Ardentis ha començat millor, jo si hagués estat en el lloc d'en Fulminis hagués contraatacat amb el cop del Goblin Rabiós, per després fer la defensa de l'Ogre Constipat... estic segur que n'Ardentis no ho hagués pogut aturar... tanta sort que al final li ha sortit bé la cossa de la Cabra Mal-lletada... una pena que hagi vengut aquest ferrer i els hagi aturat, ara que em tocava a mi... tu no voldries jugar, no? - mir amb il·lusió en Metus, que no pot reprimir alçar una cella... - Bé, idò un altre dia, d'acord? Així supòs que ja podem anar a berenar a ca na Sagitta!
Antes de ir hacia las mazmorras, hago lo que comenté con anterioridad, intento averiguar cualquier cosa que pueda ser de interés sobre las mismas y llevar alguna cosa que nos sea de utilidad para nuestra exploración (velas, yesca y pedernal, comida, etc)
Mmmm....interesante, así que Kelemen quiere "jugar", bien, bien, tomo nota :-D
El único grupo de personas al que puedes recurrir apenas habla tu idioma y son básicamente guerreros con muy poco tiempo de permanencia en Doissetep. No saben nada de los subterráneos.
Jo com sempre duré torxes, espelmes, pa, formatge i una corda... en acabar els deures a la foja, clar.
Tras la pelea y posterior jornada de trabajos forzosos en la forja, me dirijo en busca de Margueritte. Me he enterado de que compartimos pater, y quiero hablar con ella al respecto para aclarar un par de cosas, y más ahora que chapurreamos latín y, más o menos, podamos entendernos
Fíjate que es una conversación privada y sólo te he marcado a tí como destinataria y al dire, niña del exorcista ^^
Estoy en mi habitación estudiando, cuando toca Ardentis, le saludo con una inclinación de cabeza y me hago un lado de la puerta invitándole a pasar.
¿En latín?, ¿no hablas Francés?
-¡Hola Margueritte!-chapurreo en mi latín con un acento considerable, mientras observo con atención la habitación de Margueritte, cosa más que evidente porque me quedo mudo unos segundos mientras miro para todos lados, -vengo para hablar contigo respecto a un asunto....-segundos de silencio mientras esbozo una sonrisa- me he enterado de que somos alumnos del mismo maestro, y por lo que me han dicho es algo muy inusual, y dado que llevo más tiempo que tú siendo su aprendiz, quería preguntarte......-segundos de silencio mientras me pongo serio- ¿de que vas?, ¿qué pretendes?, ¿vienes a quitarme el puesto?
¿Dejas a entrar a cualquiera en tu habitación?, una muchachita noble decente nunca lo haría, ¡¡¡a dónde ha ido a parar la nobleza francesa!!! :-p. Hablo gascón, con acento occitano, así que no estoy muy seguro de hablar francés, aunque creo que era un protofrancés, pero no me hagas mucho caso, que de estas cosas yo no entiendo O_o
El gascón es una especie de euskera profundamente latinizado. Y Ardentis lo habla con acento occitano. El francés es un idioma que no llega hasta estos lares, en realidad, puro, no llega más que hasta Île-de-France e inmediaciones, poco más que los territorios del rey de Francia (que no son muchos para lo grande que es Francia).
Ahí, Ardentis, haciendo amigos...
Tengo una reputación que mantener ^^
Afegir que, una vegada calmat i baixada l'adrenalina, la cara de Metus, quan sent l'oferta de Kelemen, és un poema.- Cop del Goblin Rabiós... defensa de l'Ogre Constipat... cossa de la Cabra Mal-lletada... ja... i el raro som jo, no?- pensa pel seu interior, encara que exteriorment es limita a alçar una cella dient- Millor no. No voldria acaba a la forja per passar-ho malament... - Llavors, mirant el nan, afegeix. - És clar que no tothom opina el mateix de les forges. En fi. Millor anam tirant a les masmorres i ja deixarem el berenar a ca la Sagitta per en tornar.-
Nota redactada per al proto-flambeau peleón: Imparcialidad no va renyida amb preferències ;-). Ara bé, si el que vols són animadores, per a la propera brega et promet que agafaré uns pompons (imatge digne de veure) XD
- Bufff, ¿no te cansas nunca de ser desagradable?. Si has venido a amenazarme o similares, me aburre. - te miro desde abajo pero no desvío la mirada.
-¿Desagradable?, ¡¡¡pero si soy muy simpático!!!, ¡¡¡siempre verás una sonrisa en mi boca!!! -sonrío de forma exagerada- Bien, pequeñaja, ¿respondes a mi pregunta o tengo que considerar que tu silencio es un sí?
Creo que esto es el principio de una bonita amistad :-D (¡¡¡vuelvo a sonreir!!! ^^)
- Mira grandullón, no soy idiota así que no me trates como tal. En contestación a tu pregunta es imposible que tengas un puesto ante un pater que nunca está. Así que no hay nada que quitar. Ya te he contestado.- Indico la puerta, por si acaso no la ves en la pequeña habitación.
Por el tono de voz se nota que aunque esta conversación era una opción obvia, esperaba otra cosa y estoy decepcionada/aburrida con la misma.
Me quedo sorprendido ante la reacción de la pequeña. Me pongo serio y si el tono de mis palabras antes era más o menos burlesco y algo impertinente, ahora es serio, rozando el enfado.
-Mira niñata, he venido de buenas. Puede que nuestro pater no esté, pero eso no quita que nos enseñe algún día y que yo llegué antes que tú y que resulta que de pronto apareces cuando eso no lo normal. -Me cruzo de brazos y miro a Margueritte de reojo- Así que pienso que hay dos opciones, o nuestro pater ha decidido tener dos aprendices por el motivo que sea, o va a elegir a un único aprendiz entre nosotros dos. Si es lo primero podemos intentar llevarnos bien y ayudarnos, si es lo segundo -me acerco a varios centímetros de la cara de Margueritte- ¡¡¡no pienso tolerar que una niñata malcriada y maleducada me pisotee!!!. Piensa en lo que te he dicho y no te cruces en mi camino si intentas quitarme el puesto ante nuestro pater.
Dicho esto me voy dando un portazo. La sensación que puede quedar por mi reacción es que parece que algo me ha molestado.
¡¡¡A este paso no conseguirás galletitas niña del exorcista!!! ¬¬
La sensación que puede quedar por mi reacción es que parece que algo me ha molestado.
Apenas si me había dado cuenta por lo sutil de tus insinuaciones al respecto...
Auguro un aprendizaje llego de amor fraternal.