Não deixas de pensar nessa pelusa de ovelha com cheiro a lobo...
Vai ser verdade o que dizia antes... há umha guerra entre lobisomens e ovelhisomens... e esta lá é do mestiço das duas raças!! Um lobo com pele de cordeiro!!!
Deverias comentar isto com os outros...
A teoria? o cheiro de lobo já o perceber o cego
Mc Mardigan acorda estranho. Por umha banda sente inquedança polo estranho enredo no que está metido. Ainda está a assimilar todo o mundo sobrenatural que acaba de abrir-se ante ele. Pola outra, sinte-se estranhamente satisfeito de como tem actuado ante a situaçom. Sente confiança nas suas habilidades como sanador, e no jeito no que está a ser quem se pensar friamente nas situações perigosas, embora é consciente de que nom tem as mesma capacidades com a espada e que corre perigo. Decata-se de que conta com um certo valor que nom conhecia, e que é quem de actuar para defender a vida dos demais. E gosta desta estranha banda. E pergunta-se se nom lhes poderia dizer a verdade sobre sim mesmo. Mas quando pensa isto bloqueia-se e nom é quem de enfrontar o seu passado imediato, a morte da mae...
Do resto, tem tantas balas e cartuchos como puido preparar na noite... 20? Ajeitadas num cinto para poder emprega-las com rapidez.
E aguarda a visita de Rosinha, que tinha que vir contar algo...
- Adiante, di com certos nervos...
Também se preocupou de preparar teias, ervas e aguardente para curas. E umhas tochas de reserva, a poder ser.
Bom dia, Arthur -sorri Rosinha desde a porta. Podemos falar?
- Claro Rosinha, passa. Que tal o cura?
Rosinha conta-che que sim. O cura está infectado de "lycanthropia comunis". Que se pode curar se se mata ao que o "infectou", mas que, se não, o "doente" transformar-se-á em lobisomem na meianoite da primeira lua cheia.
Também, e dum jeito muito mais "pessoal" che agradece o que levas feito e che reitera que podes ficar na taberna o tempo que queiras. isto último di-o com uma caida de olhos mui específica.
- O-o-obrigado Rosinha - di sem acento- Nom sabes quanto significa isso para mim. Tentaremos acabar com este problema e tirar este perigo da aldeia... Algum conselho?
Motivo: Perceiçom de seduçom
Tirada: 1d6
Dificultad: 4+
Resultado: 6 (Exito) [6]
Tirei "perceiçom de seduçom" porque o Mac Mardigan, como che dizia, é algo aparvado para estas cousas (só tem 17...). E semelha que se decata... Arrubia, e tremem-lhe as pernas. Tanto polo elemento sedutor como pola repentina sensaçom de que pode ter algum tipo de "fogar" logo de estar a dar voltas polos caminhos estas semanas.
- O-o-obrigado Rosinha - di sem acento- Nom sabes quanto significa isso para mim. Tentaremos acabar com este problema e tirar este perigo da aldeia... Algum conselho?
Rosinha sorri mais ainda. Ao parecer, interpreta o que lhe digeches como um "si" rotundo. Respira agitada e não fala. A sua cara também colhe cor avermelhada. Depois de um pedaço, repom-se e di:
-Sim. Mas será melhor que o falemos com os outros. Baixamos?
- Levo
5 tochas
Garrafa de 2 litros de azeite para lámpadas ou queroseno ou o que haja que arda bm. Tb val canha.
Garrafinha de canha para limpar feridas
Claymore
Vendas
Pacotes de ervas curativas para feridas.
Pistola, 20 cartuchos de pólvora, as balas que sobram e algo de pólvora extra numha garrafinha. (passo-lhas a Jam se o vemos ajeitado)
Tento falar com o Jam a ver como está o tema de levar ele a pistola, e se tal explicar-lhe como vai.
Ok. Jam falhou a tirada.
Terás que levar tu a pipa...