Partida Rol por web

Malditos Piratas

Conversaciones con la autoridad (Mihail)

Cargando editor
14/01/2021, 00:03
Uxía Vaz "La Portuguesa"

-Voce...causa-me moita curiosidad. É un homme boa parecido, tehnes moitas aventuras que contar, podo verlo en voce mirada. A última ves que vi a un homme como vos...le hice encargado de a bodega.- rie sonoramente, era evidente que se refería a Diego- Me parece voce...un misterio...normalmente no me gusta dormir com um misterio o cassa...pero agora si y no penso perderte de o vista, Mihail Smith.- no estás segura de si esta sentencia es algo positivo o negativo.

-É vos...? ¿Qué opina de eu? Seguro que ha oido as historias...¿no le preocupa que sea una bruxa o que haya vendido a eu tripulación?

Cargando editor
14/01/2021, 00:38

La curiosiad es buena, y el misterio es el carbon que mantiene encendido el fuego de la pasion, ya sabe.-digo jugando con mis dedos en la mesa tamborileando.

Los que dicen que mato al gato, es que no saben la sensacion que  siente el gato. -me encojo de hombros

Que pienso?Le pregunta a un demonio que piensa de una bruja?No creo que haya vendido a su tripulacion.LAs cosas no son lo que parece,creame lo se por experiencia propia.

Ahora vendria mi pregunta y estaria obligada a responder, pero no le voy a preguntar eso. Mi pregunta sera a que le tiene miedo capitana, que teme?-digo con una sonrisa como si hubiera estado preparando una trampa para gatos.

Cargando editor
14/01/2021, 01:06
Uxía Vaz "La Portuguesa"

Tu pregunta produce un efecto inesperado y es que de borra la sonrisa de la cara de Uxía y alza la vista de la daga con la que juega, incluso llega a detener sus movimientos con ella:

-Eu...no voce engañar-te...eu temo a morir en vida...eu viste a la chica...¿Ruby? Eu temo sere com ela...ignorante e confiada de um homme...no sere capace de tomar mi propio camino. Eu temo a una jaula...-hace una pausa esperando a ver si captas que no se refiere a una jaula de verdad- a empuñare sua barrotes hasta que a edad e a costumbre os acepten...e toda opcion au valor se perda en el recuerdo.- su vista de queda un poco perdida, no te mira a ti, parece que mira a un rincón de su camarote, concretamente la parte que es el dormitorio, una cama normal empotrada en una pared lateral, estaba perfectamente hecha y lucía ricas sábanas y gruesas mantas. Guarda silencio largo tiempo, parece distraida.

Cargando editor
14/01/2021, 14:44
Sólo para el director

Escucho sus palabras y me fijo en donde mira y en sus ojos esa mirada. Mientras parece pérdida sin prestar atención me acerco colocandome a su lado y poniendo una mano en su hombro reconfortandole.

Todos tenemos miedo a algo, lo importante es saber cómo vivir con ello.-digo con voz cercana y calida.

En eso aparto un mechón de su cabello, mirando directa a sus ojos.

-Sabe cuando era pequeño tenia miedo a las ratas pensaba que me comerían mientras dormía, y tenía la choza llena de trampas. Una noche sonaron muchas pensé que había acabado con todas pero era mi abuelo que entró sin mirar. Estuve una semana durmiendo en la intérperie, como castigo.Aun recuerdo la cara del anciano.- comento en tono divertido y cercano buscando hacerla reír.

 

Cargando editor
14/01/2021, 23:58
Uxía Vaz "La Portuguesa"

Uxía vuelve en sí cuando pones la mano en su hombro y su cabeza se gira repentinamente hacia tus dedos, pero no parece que lo haga de manera violenta ni temerosa, tan solo algo sobresaltada, alza la vista y ésta se encuentra con tus ojos, una mirada profunda y fría como un pozo o como las misma profundidades del mar:

-Voce abuelo deve ter dar umos bons azotes...menudo menino mais assustada.- dice con algo de medida frialdad, mirandote desde abajo incluso ahora parece que tiene un perfecto control de la situación, como si estuviera ejecutando un baile y calibrando cada una de tus reacciones- Eu espero que ja no tengas medo de as ratas...as vezes tenhemos de issas a bordo. Alguma persoa se ha de ocupare ¿si?- y se echa para atrás en la butaca, pareciendo acorralada ante tí pero en su sonrisa algo te decía que estabas ante una fiera astuta e impredecible. Y tenía ganas de jugar.

Cargando editor
15/01/2021, 01:01
Sólo para el director

Sonrio. Asi que sois capaz de sobresaltaros. Digo apoyandome en la mesa hacia atras seguro de mi mismo. Hay gente peor que las ratas, ya no me asustan.-digo sincero.

Os toca hacer una pregunta o quiere saltarse los preliminares?-digo pasando mis dedos por la mesa.Hasta el vaso de ron de ella lo tomo, como si fuera a pasarselo pero   lo bebo entero. Tras lo que lo lleno de nuevo y lo dejo enmedio de nosotros dos.

Cargando editor
15/01/2021, 02:09
Uxía Vaz "La Portuguesa"

-Eu soy capaz de moitas cossas, señor Smith...no trate de testarme. Su mente no o soportaría.- y mira lo que haces con la copa de ron alzando una ceja, ella se cruza de piernas y apoya los codos en los reposabrazos pero las manos en su regazo con los dedos entrecruzados- Eu quero seguir con tuo jogo...veamos...¿qué voce pretende demostrar con ese gesto que tomar a mia copa? Sabe voce que tengo moitos barriles abaixo y varias botellas en issa estantería.- señala a uno de los muebles cercanos- Así que o suo movimiento no é mas que una forma de demostrar alguma cosa...pero.. ¿qué?

Cargando editor
15/01/2021, 02:26
Sólo para el director

Miro los muebles y sigo escuchando sus palabras. Cuando acaba respondo despacio.

Que pretendo?Vuestra misma pregunta responde a ello. -señalo los muebles. Podeis tener un millon de botellas, o de hombres a vuestros pies.-tomo la copa y bebo un poco de nuevo. -Pero no podeis tener este.-sonrio tras beber la copa.

Porque toda esta presentacion esa postura, todo este espectaculo?. No necesitais mostrar vuestra fuerza,vuestra majestuosidad. La gente que se muestra tan superior en el fondo es alguien inseguro. Si me permite el atrevimiento

 

Cargando editor
15/01/2021, 02:45
Uxía Vaz "La Portuguesa"

Suspira, repentinamente aburrida y se encoge de hombros, permanece sentada y hace un ruidito como de decepción con los labios:

-Eu no tengo que permitir ni dexar de permitir voce atrevimiento, señor Smith. Eu no tengo nada que demostra-te, eu soy o que soy poruqe he sudado e sangrado por ello...e si eu deseo mostrarme superior, é porque podo. Porque voce está abaixo meu techo e pisando meu tablas.- hace un gesto con la mano como de airear el ambiente y mira para la ventana- ¿recordar que os dixe que me causabas curiosidad? Olvidalo, agora veo que voce no é moito que outro homme que conquista mulheres mediante uma estrategia moito viexa que o mesmo mar. Podes retirarte, señor Smith, hemos acabado.

Cargando editor
15/01/2021, 03:05

Suspiro. Imagino no le debe gustar no tener el control. Me acerco a mi sombrero y lo tomo poniendomelo.

Tenga un buen dia capitana.-con una pequeña reverencia que realmente es exagerada. Quedo un momento pensativo realmente mi objetivo habia sido conocer mas de ella, de ahi el juego . De haber querido algo más no habría gastado tanto tiempo.

Pero detrás de todas aquellas preguntas una me picaba la curiosidad. Porque habria mirado aquella cama?Chasquee la lengua y sali del camarote. Al menos había bebido buen ron, conocía mejor a la capitana y no sería una botella de ron más en una estantería.

Cargando editor
15/01/2021, 21:34
Uxía Vaz "La Portuguesa"

-Igualmente, señor Smith, pode instalarse em cualquiera hamaca de a bodega que vea sin efectos personales. -te dice sin acritud, sin frialdad, tan sólo un tono neutro y tranquilo.

Notas de juego

cerramos escena